Herbruikbare luiers voor je baby: je kan er lacherig over doen, maar ook vaststellen dat er niets oubolligs meer aan is, de keuze en kwaliteit er fel op verbeterd zijn en de voordelen de moeite waard.
Afscheid
En zo waren we in Bretagne, in het geboortedorp van Yves Rocher, La Gacilly. We bezochten zijn tuinen vol kruiden en planten en verbleven in een eco-hotel waar alles bio en wellness was.
Weck ze
Veel mensen kiezen ervoor om alles in te vriezen wat uit de moestuin komt en niet meteen de pan in gaat. In een vorige column ontdekte ik dat in een gewone diepvries (zoals we die thuis hebben) het vriesproces (te) traag is en er dus wel wat voedingsstoffen verloren gaan.
De schimmel die een truffel bleek
Mijn gekleurde mais deed het de voorbije jaren uitstekend op Instagram – daar doet àlles het natuurlijk goed - maar minder goed in de keuken. Dus schakelde ik dit jaar over op zoete mais.
De troost van een ui
Warm. Warmer. Heet. Het verlangen om langer dan nodig in de koelte van een warenhuis te blijven en jezelf desnoods aan te bieden als vrijwillige werkkracht om er de hele dag te kunnen blijven.
In de diepvries
‘Negen Europeanen sterven door besmette diepvriesgroenten’, hoor ik op weg naar de supermarkt. Ook dat is al niet meer veilig, denk je dan.
Een zorgeloze vakantie, ook in de tuin
Reizen, dat is stress. Opruimen, pakken, plannen en vooral: hoe zorg je ervoor dat de moestuin waar je het hele voorjaar in hebt gezwoegd het een week zonder jou kan stellen?
De jongen met de paprika
We waren op bezoek bij mijn neef, die ingenieur is en iets met hoogspanning doet. Sinds hij zijn stadstuin opruimde en er een dode struik verdween, is er een open doorgang naar de tuin van de buren.
Daar sta je dan, met al die courgettes
Het is zo ver: de courgettes groeien en elke dag is er wel eentje klaar om geoogst te worden.
Courgettes zijn echte strevers, ze willen om ter snelst groeien en liefst zo groot mogelijk worden.
Elizabeth en haar Duitse tuin
‘Ik houd van mijn tuin... het is wel eens gebeurd, afgelopen winter, dat ik van louter plezier heb gedanst in mijn stijf bevroren tuin, ondanks mijn leeftijd en mijn kinderen. Maar ik deed het wel achter een struik, met gepaste eerbied voor de goede vormen.’
Kleine succesjes
Tuinieren is volharden. Af en toe een klein succesje is de ideale arbeidsvitamine. Drie in één week, ik kan er weer even tegen.
Buikje
Mijn hart gaat uit naar tomaten, maar momenteel nog meer naar kolen. In het kolenbed wordt geen sprietje onkruid geduld, de aarde wordt er nog net niet met een kammetje fijngemaakt.
Heilig kruid
De moestuin is voorzichtig aan het groeien - als een diesel trekt hij zich op gang. In vergelijking daarmee is de kruidentuin een stuk sneller. En voor veel liefhebbers binnen handbereik. Ook al heb je niet de plaats voor een moestuin, een kruidenhoekje of -bak behoort veelal wel tot de mogelijkheden.
Liliane gaat met pensioen
Ze had jaren hard gewerkt. Toen werd ze bij de baas geroepen.
Tomaten top 10
Mei is de allerleukste maand voor een tuinier. Maar ook de drukste. Alles wat ik zo mooi heb gezaaid en verzorgd, mag in volle grond geplant worden. Dat is simpeler dan het lijkt.
Geduld loont toch
Twee jaar geleden waagde ik me aan een nieuw avontuur in de moestuin: asperges kweken. Dat het iets bewerkelijker zou zijn dan radijsjes, daar was ik op voorbereid. Maar niet op de afgang die het eerst leek te worden.
De 10 werven voor mei
Voor ons moestuinfans is mei dé maand om naar hartelust te zaaien en planten, ook die mooie zomergroenten. Heel wat te doen dus. Om te beginnen deze 10 werven.
De buurman betrapt
Ik betrapte de buurman op heterdaad. Hij sloop met een bidon sproeistof rond het huis en gaf elke pluk onkruid een stortbad pesticiden. Tuinkarweitjes doet hij doorgaans niet onopgemerkt, met oortjes in en luidkeels pophits meekwelend, maar deze dodelijke missie volbracht hij in stilte, misschien uit schuld en schaamte, mogelijk gewoon uit haast.
Ben jij een zaaier of planter?
Ik was in de tuinwinkel. Nog maar eens, jawel. In het karretje: potgrond, frambozenplanten, een snoeischaar en een ‘vrouwenspade’. Die is lichter en korter en dus fijner voor vrouwen om mee te werken, luidt het. Ze hadden het gewoon ‘lichte spade’ kunnen noemen in plaats van het tuttige ‘vrouwenspade’, maar dat is een andere discussie.
Elke tuin is een bos
Zo, met die titel heb ik meteen de aandacht, dacht ik. En het is niet eens clickbait. Het is waar.